wekkel

VB [wekkel]

charger, donner procuration, mandater; confier, abandonner

Flexions wekkel

ittwekkil ttwekkilen wekkel iwekkel iwekklen tettwekkileḍ tettwekkilem ittwekkilen wekkleɣ wekklen ttwekkilemt tettwekkil ttwekkilent wekklet nwekkel ttwekkil yettwekkil tettwekkilemt twekkleḍ wekklent ttwekkileɣ nettwekkil yettwekkilen wekklemt twekklem ttwekkilet

Sources wekkel

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés wekkel

takersit  allus  aquran  sdari  aqehhar  afessal  tasfiḥt  swejwej  iɛziz  lḥisab  amiɛruf  asalu  tarebɛett  leḍrafa  alim 
-->