snaɣ

VB [snaɣ]

faire se battre; être la cause de disputes

Flexions snaɣ

snaɣant snaɣ snaɣayemt yesnaɣ tesnaɣay tesnaɣemt snaɣayent snaɣa yesnaɣa tesnaɣamt snaɣay snaɣeɣ yesnaɣay nesnaɣ tesnaɣayemt yesnaɣen snaɣaɣ nesnaɣa yesnaɣan snaɣet snaɣayeɣ isnaɣ nesnaɣay snaɣen yesnaɣayen snaɣat isnaɣa snaɣan snaɣayet tesnaɣeḍ isnaɣay tesnaɣem snaɣayen isnaɣen tesnaɣaḍ tesnaɣam isnaɣan snaɣemt tesnaɣayeḍ tesnaɣ tesnaɣayem snaɣent isnaɣayen snaɣamt tesnaɣa

Sources snaɣ

  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Mots apparentés snaɣ

amdun  aṭerǧem  iciwi  ambasi  sdenden  cemmeɛ  sduqqes  lbanan  rwi  aẓawan  asagar  taɣellayt  asaru  ḥder  amesmar 
-->