iman
N.M [iman]
soi-même; soi; seul
Flexions iman
iman yimanSources iman
- BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
- J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982
Phrases avec le mot iman
Ihi argaz nni d-igran iman-is kan ixemmem .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Tezzi i wefrag, tnuda axxam, tuli ɣer taɛrict, ma d tilawin nni qqiment kan ɣef tɣimit n wefrag akken ad sdergent iman-nsent .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Gar snat neɣ tlata tyitwin n tefḍist, tikwal Azwaw iḥemmel ad isuffeɣ iman-is seg yifri n yizem, ɣas s tmuɣli neɣ s wallaɣ-is kan .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]
Akken ad ittu taluft-is, izzer iman-is di tkerza, afras, aleqqem .
[
Agellid n times |
2006 |
Amar U Lamara ]