iman

N.M [iman]

soi-même; soi; seul

Flexions iman

iman yiman

Sources iman

  • BOUAMARA Kamel, Issin : Asegzawal n teqbaylit s teqbaylit, Editions l'Odyssée, Tizi-Ouzou, 2010
  • J.-M. Dallet, Dictionnaire Kabyle-Français (parler des At Mengellat Algérie) , Selaf Paris, 1982

Phrases avec le mot iman

Ihi argaz nni d-igran iman-is kan ixemmem .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Tezzi i wefrag, tnuda axxam, tuli ɣer taɛrict, ma d tilawin nni qqiment kan ɣef tɣimit n wefrag akken ad sdergent iman-nsent .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Gar snat neɣ tlata tyitwin n tefḍist, tikwal Azwaw iḥemmel ad isuffeɣ iman-is seg yifri n yizem, ɣas s tmuɣli neɣ s wallaɣ-is kan .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Akken ad ittu taluft-is, izzer iman-is di tkerza, afras, aleqqem .
[ Agellid n times | 2006 | Amar U Lamara ]

Mots apparentés iman

lemqes  nki  aqbab  lɣaleḍ  ssehbel  lles  twelles  abraraz  acebbak  uksan  aɛmam  besmellah  laɣa  ssendu  tazmelt 
-->